O KUR-SALONU
Kur-salon nekada
„Kur-salon“ u Banji Koviljači je izgrađen 1932. godine pod pokroviteljstvom kralja Aleksandra I Karađorđevića Ujedinitelja. Projektovali su ga arhitekte Dragoslav Đorđević i ruski bračni par Nikola i Olga Krasnov, dok je za enterijer bio zadužen Milan Minić, arhitekta i slikar. Sve do Drugog svetskog rata bio je omiljeno mesto boravka kraljevske porodice Karađorđević, zbog čega je Koviljača i dobila epitet „kraljevska banja“. Građen je po uzoru na bečki „Kur-salon“, ali je za razliku od njega, gde je u početku bilo dozvoljeno samo lečenje (na francuskom „kura-lečenje”) i pijenje lekovite vode, „Kur- salon“ u Banji Koviljači bio je od svog otvaranja predodređen za zabavu.
Poput sudbine većine objekata u banjskom parku, nizale su se godine nebrige i ozbiljnog ugrožavanja „Kur-salona“, koji je pretio urušavanjem. Da se to ne sme dogoditi bilo je jasno svima, ne samo zbog duga prethodnim generacijama, već i budućnosti novih. Specijalna bolnica za rehabilitaciju je imala jasnu viziju i spremnost da svojim angažovanjem i sredstvima preduzme prve, konkretne mere na zaustavljanju daljeg propadanja objekta, a zatim da uz podršku države, starom dvorcu vrati sjaj.
Kur-salon danas
Upravni odbor Specijalne bolnice je 2. aprila 2013. usvojio Strateški plan rada, time i predlog ustanove da preduzme neophodne korake koji bi vodili krajnjem osposobljavanju nekoliko banjskih objekata, a među njima i „Kur-salona“. Početkom 2016. godine, od Republičke direkcije za imovinu, Specijalna bolnica dobija na upravljanje stare objekte u centralnom delu banjskog parka – vile „Bosna“ i „Koviljača“, „Kur-salon“, Upravnu zgradu i Staro blatno kupatilo, i uz pomoć Ministarstva zdravlja i Grada Loznica, najpre počinju sanaciju krova „Kur-salona“. Kompletna rekonstrukcija objekta koju je finansirala Vlada Srbije, završena je u decembru 2018. godine .
Uz zahvalnost svima koji su pružili podršku i verovali u poduhvat obnove staroga banjskog simbola, u godini velikih jubileja Banje Koviljače, čuveni „Kur-salon“ nam u svom novom ruhu i sa novim sjajem poručuje da se tradicija ne sme prepustiti zaboravu i da se mora predano čuvati i negovati.
